کهن شود همه کس را به روزگار، ارادت
يكشنبه, ۱۶ مهر ۱۳۹۱، ۱۰:۰۳ ب.ظ
کافیه یه نگاه به گذشته و حال بکنی!
میدونم ناراحت کنندهاست اما برای درس گرفتنه دیگه.
اول این که آدم نباید هیچ وقت یه حرفی رو محکم بزنه و بگه من اینطوری و تو اونطوری. به طور کاملا اساسی توی همون وضعیت گیر میکنه و کاری رو میکنی که خودت داشتی تقبیحش میکردی [خدا همه رو از شر خودشون در امان بداره.] خلاصه یکی همین بلا سرش اومد اما مسئله بد اینه که من هم موقعی که داشتم تقبیح میشدم اذیت شدم خیلی خیلی و هم الان که اون یه کاری کرده صد برابر بدتر. من داشتم برای زندگی خودم تصمیم میگرفتم بدون این که توی زندگی دوستام اثری بذارم. اما اون یه تصمیم داره میگیره (گرفته الان) که کلا گند زده به زندگی من و 4 تا آدم دیگه. خب تجربهاش چیه؟
- دوستی با آدم احمق همیشه در نهایت هزینهای گزاف داره در حالی که موقع پرداختن اون هزینهها فکر میکنی داری سرمایه گذاری میکنی.
- به هیچ کس و هیچ چیز نباید اعتماد کنی جز خدا.
- به هیچ کس و هیچ چیز نباید امید داشته باشی جز خدا.
- هیچ وقت یادت نره که خدا هم هست با هر حال و روزی، بدون نگاه به گذشته کافیه یه قدم به سمتش برداری؛ پس، امید داشته باش. امیدی بزرگتر از این میخوای؟
+ غزلی از سعدی